Recensie NBA 2K11 (Playstation 3)

Iedereen die wel eens een balletje heeft gegooid tijdens de gymnastiekles kent de naam Michael Jordan, een naam die sinds de jaren ‘80 van de vorige eeuw onlosmakelijk verbonden is met het spelletje. ‘MJ’ ging al een aantal jaren geleden met pensioen, maar de acties die hij uitvoerde tijdens zijn carrière in de NBA inspireren nog steeds duizenden spelers van over de hele wereld.

Een goede zet dus van 2K om dezelfde legende het boegbeeld te maken van haar nieuwste NBA-simulatie, voor seizoen nummer elf van deze eeuw, het seizoen dat volgende week ook officieel van start zal gaan. Net als bijna alle sportspellen is NBA 2K11 een spel voor de liefhebber. De realiteit wordt ieder jaar, zowel grafisch als technisch gezien, een beetje meer benaderd.Iedereen die Michael Jordan heeft zien spelen, zal bij het opstarten van het spel kippenvel krijgen van de mooie intro, zoals we dat van de Amerikanen kennen. Mooie beelden met een nog mooiere basstem er onder die verhaalt over zijn prestaties. Je kan tijdens de game veertig verschillende Jordan achievements unlocken en ook nog eens met de meest succesvolle teams van de Chicago Bulls spelen (waar Jordan onder andere speelde).

Jongensdroom

Ook de klassieke teams als de Boston Celtics (seizoen 1985-1986) en de LA Lakers (seizoen 1990-1991) kun je kiezen. Voor gamers die destijds al het Amerikaanse basketbal volgden, is het een waanzinnige ervaring om Larry Bird of ‘Magic’ Johnson te kunnen besturen. Dat was op de SEGA Mega Drive al te gek, maar met de huidige grafische mogelijkheden is het helemaal een jongensdroom die uitkomt.

Zoals altijd kunnen alle teams uit de NBA, een rookie team en ook nog de beide All-Star teams worden gekozen. Ook kunnen er verschillende shirts worden geselecteerd in het setup-scherm. Dat is vooral bij de klassieke teams leuk en is een van de vele details waar in deze game is gelet.

Het is iedereen aan te raden om eerst even de tutorial te gaan spelen, ofwel de practice-modus. Alleen al aan de bal in de aanval zijn er veertig verschillende moves, van trucs en bewegingen om langs je tegenstander te glippen tot verschillende lay ups en dunks. Het boekje telt ook al acht pagina’s met knoppenuitleg en dan is 2K11 ook nog eens met de Playstation Move te spelen.

Realistisch

Wat opvalt als je een potje begint (er zijn vele mogelijkheden en een heel seizoen spelen is er daar natuurlijk een van), is dat NBA 2K11 eigenlijk een combinatie is van twee zaken. Ten eerste is het alsof je in het stadion naar de wedstrijd zit te kijken en ten tweede is het alsof je zelf op het veld staat, een hele knappe prestatie van 2K kunnen we wel stellen.

Net zoals bij het bekijken van een NBA-game kunnen de Amerikaanse commentatoren hun niet mond houden. Er zijn er twee en zo nu en dan komt er ook nog een dame doorheen met de laatste nieuwtjes die ook echt laatste nieuwtjes zijn. Het gaat bijvoorbeeld bij de heren over het afgelopen seizoen en hoe belangrijk Lebron James was voor de Caveliers in 2009.

De dame gooit er nog even tussendoor dat er geruchten zijn dat die en die speler wellicht weg gaat voor het sluiten van de transfermarkt – zaken die écht zo zijn en die ons uit doen kijken naar het daadwerkelijke begin van het seizoen, want worden deze nieuwtjes dan (met updates) ook nog eens real time bijgewerkt?

Voor de liefhebbers

Als je de moves een beetje onder de knie hebt, wordt het tijd om ook eens te kijken naar de verschillende plays die mogelijk zijn. Je kunt je medespelers onder andere een block laten zetten en alle richtingen uit sturen terwijl je zelf de bal controleert. Zeker niet makkelijk en daarom is 2K dan ook een game voor de liefhebbers; gamers die zelf basketbal spelen en/of veel wedstrijden op tv kijken.

Hierdoor ben je namelijk bekend met de mogelijkheden op een speelveld en ‘lees’ je de wedstrijd beter. Wat ook zeer realistisch is (en dat was in oudere basketbalspellen vaak anders), is de stugheid van de defensie. Je kunt niet meer zomaar een bal naar voren gooien als je weet dat daar toevallig een medespeler staat, want die wordt bijna altijd onderschept. Ook even de bucket inlopen en over iemand heen dunken, gebeurt net zoveel als in het echt, namelijk niet vaak.

Details

Allemaal mooi natuurlijk en we mogen ook niet anders verwachten in deze tijd. maar 2K heeft de lat voor de competitie wel erg hoog gelegd dit keer en dat komt vooral door alle kleine details die de game zo goed maken. Zo zijn er bijvoorbeeld de sponsors. Hewlett Packard verzorgt de half time-beelden en Sprite sponsort de updates en het filmpje na een mooie dunk.

Ook Gatorade is een belangrijke sponsor en bij wissels komt niet alleen het merk in beeld, maar in een scherm waar de wissels te zien zijn (IN <-> OUT) met alle stats en foto natuurlijk, staat boven de spelers die erin komen een mannetje dat een flesje leegdrinkt en van rood volloopt naar het groen van deze energiedrank. Ook het feit dat die wissels de hele tijd te zien zijn (je kunt dit dus niet wegdrukken, het enige echte minpuntje uit de game) voegt ook weer een stuk realiteitswaarde toe.

Op de bank blijven zitten

Daarnaast is het spelverloop ook van de gezichten van de spelers en de coaches te lezen, de verliezers balen zichtbaar en het team dat aan de winnende hand is, heeft er ook echt plezier in. Achter de basket leunt zo nu en dan de jongen die de vloer bijhoudt op de stok van zijn bezem en de cheerleaders werken zich in de pauzes in het zweet terwijl het publiek zich laat horen.

Op het moment spelen er een aantal Nederlanders in de NBA en is de baas, David Stern, de wereld over aan het vliegen om zijn league te promoten. Sommige NBA-teams spelen nu pre season wedstrijden in Mexico, Europa en China. Door de komst van 2K11 kunnen wij gewoon op de bank blijven zitten, niet als wissel maar als alle spelers van het team en de head coach tegelijk.

(eerder verschenen op www.Gamez.nl)

Leave a Reply